Day: March 15, 2021

เรียกได้ว่าเป็นซีรีส์ที่ได้รับความนิยมมาตั้งแต่ปี 2017 (นับตั้งแต่ยุค 13 reason Whys ของเน็ตฟลิกซ์เลยทีเดียว) หลังจากที่ตอนนี้ฉายมาแล้วถึงสองซีซั่นในปี 2019 และผมที่ได้ดูในช่วงเวลาล็อคดาวน์ คำถามที่ผมมีคือทำไมวรรณกรรมเรื่องนี้ที่มีเพียงเล่มเดียว กลับสามารถขยายขอบเขตไปได้ไกลถึงขนาดนี้ เพราะแม้วรรณกรรมจะโด่งดัง ได้รับรางวัลมามากมาย แต่ก็ไม่ได้มีหนังสือภาคต่อออกมาอีกเลยสักเล่ม มีเพียงแค่ตีพิมพ์เวอร์ชั่นใหม่เท่านั้น แถมจากที่อ่านเรื่องย่อเทียบระหว่างเวอร์ชั่นวรรณกรรมกับซีรีส์มันพลิกไปคนละแบบ แถมยังได้นักแสดงชั้นนำมาร่วมแสดงกันอย่างคับคั่งที่ผมพอรู้จักก็คงเป็น เอียน เอ็มซีเชน เจ้าของบทวินสตัน ชายแก่ผู้จัดการโรงแรมที่ทำงานร่วมกับจอห์น วิคมาถึงสามภาค เอมิลี่ บราวน์นิ่ง สาวสวยที่ผมเห็นเธอเล่นหนังกี่เรื่องก็ไม่เคยพลาดที่จะมอบเสน่ห์ให้กับตัวละคร และความกล้าเปลือยโป๊ในการแสดงมาร่วมด้วย ส่วนที่เหลือผมไม่คุ้นหน้า แต่จากที่ดูซีซั่นแรก ทุกคนทำหน้าที่ได้ดีเลยทีเดียว…

เรื่องมันเริ่มต้นขึ้น เมื่อนักฆ่าไร้นาม ฉายาว่าเงามืด เขาเป็นคนที่เปลี่ยนตัวตนไปเรื่อยๆ และพยายามตามหาเบาะแสเกี่ยวกับอดีตของตัวเองที่หัวหน้าที่เก็บเขามาเลี้ยงและเปรียบเสมือนพ่อคนหนึ่งของเขา แต่ก็เกิดเหตุการณ์หักหลังกันจนทำให้เงามืดถูกตามล่า และได้สวมรอยเป็นลูกชายของช่างตัดผ้าในชุมชนเล็กๆ แห่งหนึ่ง เพื่อหลบหนีการตามล่า แต่อนิจจา การมาอยู่ที่ชุมชนแห่งนี้ มันกลับทำให้ความเป็นนักฆ่าของเขาเปลี่ยนไป slotxo ในช่วงแรกของซีรีส์ ตั้งแต่เปิดตอนมาก็จะนำเสนอด้วยมุกตลกแป้กๆ ซึ่งดูเหมือนโทนเรื่องจะไม่ซีเรียสเท่าไหร่ แต่พอไม่กี่นาทีต่อมาก็เกิดความขัดแย้งกันขึ้นจนเรื่องเปลี่ยนเป็นโทนจริงจัง แต่สิ่งที่ขัดใจมากก็คือพระเอกที่เรียกได้ว่าเป็นนักฆ่ามือฉมังฉายาเงามืด แต่ออกปฏิบัติงานคือการโชว์หน้าหราให้ศัตรูเห็นแล้วเข้าไปข่มขู่แบบโต้งๆ เพื่อเป็นกำลังเสริมให้กับตัวบอส เป็นอะไรที่ไม่เมกเซนส์จนน่าหงุดหงิด รวมไปถึงการใส่มุกตลกแบบอะไรไม่รู้เข้ามาจังหวะแปลกๆ ซึ่งอาจจะเป็นอารมณ์ขันของคนตุรกี ยกตัวอย่างคือ พระเอกถูกตามล่า แต่ดันทำรองเท้าหล่นไว้ พอจะถูกเจอตัว กลับกลายเป็นเด็กขายทิชชู่ที่พระเอกได้ปฏิเสธไปก่อนหน้านั้นเข้ามาคืนรองเท้าให้พระเอกไม่ถูกตามเจอตัว พอให้รองเท้าแล้วก็ยื่นทิชชู่ขายต่อ ดูแล้วก็ค่อนข้างคิดในใจว่าอิหยังวะพอสมควร…

ต้องขอบอกก่อนว่าการเขียนรีวิวซีรีส์เรื่องนี้แทบจะไม่สามารถเปิดเผยอะไรได้ไปมากกว่าพล็อตเรื่องคร่าวๆ ที่ว่าด้วย “เดวิด” หนุ่มหล่อหมอจิตวิทยาสุดเปอร์เฟ็กต์นอกใจไปมีกิ๊กกับ “ลูอีส” เลขาสาวผิวดำหม้ายลูกติด ทั้งๆ ที่ “อเดล” ภรรยาของตัวเองก็สวยเปอร์เฟ็กสมกันดีทุกอย่าง โดยที่ภรรยาของหมอเองก็กลายมาเป็นเพื่อนสนิทของชู้รักสามีตัวเอง และก็เหมือนจะระแคะระคายว่าสามีตัวเองนอกใจ แบบที่เคยเป็นมาก่อนย้ายมายังเมืองนี้ ซึ่งพล็อตแบบนี้ไม่ได้แปลกใหม่อะไร แต่สำหรับเรื่องนี้มีความแปลกแตกต่างแบบที่อาจจะพูดได้ว่าฉีกแนวไม่เคยมีมาก่อน แต่ไม่สามารถสปอยล์ให้รู้ได้แม้แค่เบาๆ เพราะจุดนี้คือความลับสำคัญของเรื่องที่ปิดสนิทและตอกไว้ลึกมากจนถึงตอนจบของเรื่องค่อยเฉลย แบบตั้งใจให้ผู้ชมเหวอกันไปเลย slotxo ด้วยความที่ซีรีส์ตั้งใจปิดส่วนนี้ซะมิด ในช่วงครึ่งแรกของเรื่องเลยดูเรียบๆ เรื่อยๆ ไปตามพล็อตแนวชู้รักน้ำตาลใกล้มดอดห้ามใจกันไม่ได้ ซึ่งก็มีฉากอีโรติกแบบโป๊เปลือยเข้ามาเยอะมากพอสมควร และก็ให้ อเดล ภรรยาของหมอเข้ามาเป็นเพื่อนกับลูอีสแบบน่าสงสัย จนทำให้คนที่ดูเข้าใจว่าเรื่องน่าจะเป็นแนวอีโรติกทริลเลอร์ที่ตามสูตรต้องมีปมหักหลักแก้แค้น และก็ต้องมีเรื่องฆาตกรรมมาเกี่ยวข้องด้วยแน่ๆ ซึ่งก็ไม่ใช่การเดาผิดที่ผิด…

เรื่องราวเริ่มต้นขึ้นกับคดีหญิงสาวกระโดดตึกฆ่าตัวตาย ที่ดูเหมือนปกติไม่มีอะไร ซึ่งพระเอก “โจแทชิก” ตำรวจฝ่ายสืบสวนที่กำลังจะย้ายตัวเองจากเมืองหลวงไปอยู่ชนบทบ้านเกิดกับยายต้องมารับคดีนี้ไปทำ แต่แล้วนี่กลับไปใช่คดีสุดท้ายของเขาที่นี่ กลายเป็นว่าต้องมารับคดีอุบัติเหตุทางรถยนต์ที่เกิดกับนักการเมืองดัง “คิมซึงชอล” และลามไปกลายเป็นการสืบสวนคดีที่ใหญ่โตขึ้นเรื่อยๆ โดยที่มีศูนย์กลางอยู่ที่ “คิมซอฮี” ลูกสาวของคิมซึงชอล ที่ลงสมัครชิงตำแหน่งทางการเมืองที่ว่างลงไปจากพ่อ ซึ่งเป็นนักการเมืองที่ดูใสสะอาด มีฐานคะแนนนิยมสูงและเป็นที่รักของประชาชนในเมือง slotxo นี่เป็นหนังแนวทริลเลอร์ที่เกี่ยวข้องกับเรื่องราวการเมือง ฆาตกรรม ที่ซับซ้อนผูกปมหลายอย่างเข้ามามากมาย จากที่เหมือนคดีธรรมดาแต่กลับมีพิรุธเพิ่มขึ้นมาเรื่อยๆ กับการตายไปของนักการเมืองดังระดับประเทศ หนังไม่ได้รอช้าเลยที่จะเผยตัวว่านี่เป็นหนังฆาตกรรมที่มีการวางแผนเชื่อมโยงกับการเมือง โดยที่เรายังไม่ได้เข้าใจอะไรนัก เพราะหนังพึ่งเริ่มเข้าสู่เรื่องราวการเมือง แต่จากที่ดูในไตเติลและชื่อเรื่องทั้งไทยทั้ง ENG ที่เกี่ยวกับคำว่า “โกหก” แถมเน้นย้ำด้วยตัวเขียนเกาหลี 거짓말…