Month: September 2021

เป็นเรื่องของพี่ชายคุณโอห์มเอง โดยพี่ชายเล่าให้ฟังว่า.. พอจบจากมหาวิทยาลัย ผมก็โชคดีได้งานเป็นเซลขายเครื่องถ่ายเอกสารยี่ห้อหนึ่งครับ ผมต้องวิ่งแถบปริมณฑลซะส่วนใหญ่.. มีอยู่ครั้งหนึ่ง ผมได้เข้าไปเสนอขายที่โรงงานผลิตเม็ดโฟมแถวสมุทรปราการ พอขับรถเข้าไปที่ลานจอดรถ มันจะมีเส้นสีขาวตีเป็นช่องจอดรถอย่างเป็นระเบียบ แต่มีอยู่ช่องหนึ่งมันเตะตาผมมาก เพราะตรงปูนที่กันล้อเขาเอาสีแดงมาทา ทาแค่ช่องเดียวจากที่จอดรถทั้งหมดประมาณ 20 คัน ซึ่งตอนนั้นว่างโล่ง ไม่มีรถจอดเลยครับ และไม่รู้ว่าอะไรมาดลใจ ผมไม่ลังเลพุ่งเข้าไปจอดที่ช่องสีแดงนั้นทันที เครดิตฟรี พอจอดรถเสร็จผมยังไม่ดับเครื่อง เพราะผมยังไม่ได้ผูกเน็คไท ระหว่างที่ผมผูกเน็คไทอยู่นั้น สายตาผมก็มองหายาม คิดในใจว่าเดี๋ยวจะต้องมียามมาไล่ผมไปจอดที่อื่นแน่ๆ เพราะช่องสีแดงนี้ คงแบบเป็นที่จอดรถสำหรับผู้หลักผู้ใหญ่ หรือห้ามจอดอะไรอย่างนั้น.. และตอนนั้นเอง ผมก็ได้ยินเสียงคนเคาะกระจกรถจนได้ครับ ‘ก่อกๆ’…

คุณเอเล่าให้ฟังว่า.. เรารู้จักกับคนชื่อเอฟ (นามสมมุติ) มาเป็นเวลา 2 ปีแล้ว เกิดวันเดียวกัน เดือนเดียวกันเลยค่ะ เราคุยกันมาเรื่อยๆ แต่ก็ไม่ได้เป็นแฟนกันนะคะ ทะเลาะกันทุกวัน แต่พอเช้าวันต่อมาก็กลับมาดีกันเหมือนเดิม เป็นแบบนี้แทบจะทุกวันเลย จนมีอยู่วันหนึ่งเราทะเลาะกันหนักมาก จนเลิกคุยกันไปเลยประมาณ 5 เดือน.. แล้ววันหนึ่งเอฟก็กลับมาคุยกับเราอีกครั้งค่ะ แต่ครั้งนี้ที่กลับมา เอฟบอกเราว่าเขามีแฟนแล้วนะ เราก็เฉยๆ เพราะก็ไม่ได้เป็นอะไรกันอยู่แล้ว.. เราคุยกันทุกวันเหมือนแต่ก่อนทั้งๆ ที่เอฟมีแฟนค่ะ เวลาเอฟทะเลาะกับแฟน ก็จะโทรมาหา มาปรึกษาว่าจะง้อยังไงดีให้ช่วยหน่อย เราก็ยินดีที่จะช่วยจนเอฟกับแฟนดีกันค่ะ เครดิตฟรี เราคุยกันไปเรื่อยๆ…

เป็นประสบการณ์ที่เกิดขึ้นที่ประเทศญี่ปุ่น โดยคุณหญิงเล่าว่า.. เมื่อประมาณปลายเดือนที่แล้ว เราได้มีโอกาสไปเที่ยวที่ประเทศญี่ปุ่นกับแฟน (แฟนเราเป็นคนญี่ปุ่นนะคะ) เป็นเวลา 4 คืน 5 วัน เราไปถึงสนามบินนาริตะประมาณ 6 โมงเย็น จากนั้นก็ไปเอารถที่ศูนย์ฝากรถ และขับเข้าโตเกียว ไปเช็คอินที่โรงแรมย่านกินซ่าค่ะ เก็บของในห้องเสร็จเรียบร้อยก็เกือบจะ 2 ทุ่ม เลยออกไปหามื้อเย็นทานกัน กลับเข้ามาโรงแรมอีกทีก็เกือบ 4 ทุ่มได้ แล้วก็อาบน้ำ เข้านอน เราไม่ได้ขอเจ้าที่เจ้าทางก่อนเข้าพักนะคะ เพราะคิดว่าไม่ใช่เมืองไทย คือตอนนั้นเราก็ไม่ได้คิดถึงเรื่องผี หรือวิญญาณอะไรในหัวเลยด้วย มัวแต่ตื่นเต้นกับบ้านเมืองเค้าค่ะ…

มันเป็นเรื่องที่คุณยายของเราเล่าให้ฟังนะคะ คือบ้านยายเราอยู่จังหวัดบุรีรัมย์ ห่างออกไปจากตัวเมืองมากพอสมควร บ้านยายจะมีลักษณะเป็นบ้านไม้ 2 ชั้น มีต้นลั่นทมต้นใหญ่อยู่หน้าบ้าน ถัดไป 5 เมตรจะเป็นบ้านของเพื่อนบ้านที่ชื่อ โต โตแกอาศัยอยู่กับเมีย และก็ชอบมีปากมีเสียงกันรุนแรง บางวันที่ทะเลาะกัน ก็มักจะได้ยินเสียงตบตี โยนข้าวของเสียงดังโครมครามเสมอ เคยมีคนเข้าไปห้าม แต่ก็โดนด่าว่ายุ่งเรื่องของผัวเมีย จนต่างก็เลิกยุ่ง กลายเป็นเรื่องปกติของที่นี่ไป เครดิตฟรี ทุกๆ เช้ามืด โตจะมายืนสูบบุหรี่ใต้ต้นลั่นทมหน้าบ้านยาย และคอยช่วยยายหิ้วของตักบาตร คนต่างจังหวัดส่วนมากจะตื่นเช้ากัน ยายก็ตื่นตี 5 เป็นปกติทุกวัน เพื่อมาหุงข้าวใส่บาตร..…

คืนนั้นเป็นคืนวันฮัลโลวีนปี 2014 สำหรับเรา แน่นอนว่าต้องมีปาร์ตี้สังสรรค์ เรากับเพื่อนๆ นัดกันไว้ประมาณ 4 ทุ่มครึ่ง คือเราทำงานเป็นนักร้องกลางคืน ทำงานเสร็จแล้วเราถึงจะตามไปค่ะ เราเลิกงานช่วงประมาณ 3 ทุ่มกว่าๆ ก็เดินออกมาโบกแท็กซี่ตรงริมถนนหน้าร้านชื่อผลไม้สีแดง ย่านเกษตร-นวมินทร์ ยืนโบกไปประมาณ 10 นาทีได้ ก็ไม่มีคันไหนจอดรับเลย เครดิตฟรี ซึ่งแปลกมากๆ เพราะอย่างน้อยก็น่าจะจอดถามว่าจะไปไหน ตอนนั้นเราก็เริ่มรู้สึกแปลกๆ นะคะ มันเหมือนมีใครมายืนอยู่ข้างๆ แต่ก็คิดว่าคงคิดไปเอง เลยไม่ได้ใส่ใจอะไร.. และแล้วก็มีแท็กคันหนึ่ง เข้ามาส่งผู้โดยสารข้างในร้านพอดี เราเลยเดินกลับไปด้านใน…

ย้อนกลับไปเมื่อประมาณ 5 ปีที่แล้ว ที่จังหวัดลำปาง ช่วงนั้นเราเพิ่งเรียนจบ เริ่มทำงานใหม่ๆ บ้านเราอยู่ไกลที่ทำงาน ก็เลยไปอยู่บ้านแฟนค่ะ คือชีวิตช่วงนั้นเหมือนแค่อาศัยนอนตอนกลางคืน กลางวันไปทำงาน กว่าจะกลับบ้านก็เย็นๆ ค่ำๆ เป็นแบบนี้ทุกวันค่ะ ส่วนแฟนเราทำงานเลิกไวกว่า เค้าก็จะกลับก่อน บ้านแฟนเราจะอยู่ในซอยตันนะคะ ทุกเย็นเรากลับมาก็จะเห็นแฟนเรานั่งสังสรรค์ กินเหล้ากับเพื่อนๆ หน้าปากซอยทุกวัน เราก็แวะบ้างไม่แวะบ้าง รู้จักกับเพื่อนแฟนทั้งกลุ่ม แต่ก็ไม่ถึงกับสนิทมาก เครดิตฟรี ในกลุ่มแฟนจะมีพี่คนหนึ่งชื่อพี่เอฟ เค้าเพิ่งกลับมาจากเมืองนอก บ้านพี่เค้าอยู่ต่างตำบล แต่ก็ขี่รถมานั่งกินที่นี่ทุกวัน.. หลังจากนั้นเราก็ใช้ชีวิตเดิมๆ ตามปกติ มีอยู่วันหนึ่ง…

เรื่องนี้ผ่านมาได้ 5 ปีแล้ว.. ตอนนั้นเราสอบเข้ามหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งในกรุงเทพฯ เลยต้องรีบย้ายจากต่างจังหวัด มาเช่าหอแห่งหนึ่งอยู่กับเพื่อนเรา เป็นหอนอกมีทั้งหมด 9 ชั้น อยู่ใกล้ๆ กับมหาวิทยาลัยเลย เงียบสงบดูปลอดภัยดี อยู่ในซอยไม่เปลี่ยวมากเท่าไหร่ มีวินมอเตอร์ไซค์วิ่งตลอดค่ะ ที่หอแห่งนี้จะมีทั้งพวกนักศึกษา และคนทำงานทั่วไปมาเช่าพักอยู่ ทำให้ค่อนช้างจะเต็มหมดทุกชั้น เครดิตฟรี เราอยู่ไปปีแรกๆ ก็ไม่มีอะไร ทุกอย่างปกติเรียบร้อยดี จนมาปีสุดท้าย มีอยู่ช่วงหนึ่ง เราต้องไปนอนเฝ้าพี่สาวเราที่โรงพยาบาล 2 คืน และคืนต่อมาเป็นคืนที่เราต้องกลับหอดึกมาก ประมาณตี 2 ค่ะ..…

เกิดขึ้นสมัยรุ่นแม่ของคุณลิปตา ซึ่งผ่านมาได้ 40 กว่าปีแล้ว เรื่องมีอยู่ว่า.. สมัยแม่เราอายุ 10 ขวบกว่าๆ แม่ก็จะชอบตามคุณยายไปวงไพ่ตามงานศพต่างจังหวัด เพราะจะได้เงินค่าจ้าง จากการไปซื้อของให้ผู้ใหญ่บ่อยๆ และวันนั้น ก็เป็นอีกวันที่คุณแม่จะต้องตามคุณยายไปงานศพของคนในหมู่บ้านคนหนึ่ง ชื่อน้ากลิ่น ซึ่งเขาตายเพราะถูกฟ้าผ่ากลางทุ่งนา.. เครดิตฟรี ตามต่างจังหวัดสมัยนั้น จะเป็นทุ่งนากว้างๆ มีต้นตาลขึ้นสูงเรียงห่างๆ กัน และวัดที่จัดงานศพน้ากลิ่นนั้น เป็นวัดที่สร้างขึ้นกลางทุ่งนาเลย ซึ่งสมัยนี้ไม่มีแล้ว.. วันนั้นเป็นวันที่ฟ้ามืดมาก ไม่มีแสงจากดาว หรือพระจันทร์เลย กลุ่มชาวบ้านที่มางานศพสมัยนั้น ก็จะตั้งวงเล่นไพ่กันอย่างสนุกสนานเป็นเรื่องปกติ เล่นกันไปได้สักพักใหญ่ๆ ช่วงประมาณตี…

ช่วงย้ายเข้ามาทำงานในกรุงเทพฯ ใหม่ๆ เราพักอยู่ที่บ้านพี่สาวค่ะ แต่ด้วยความที่เราไม่ถูกกับพี่เขยเท่าไหร่ เราเลยย้ายออกไปพักอยู่กับเพื่อน เป็นอพาร์ทเม้นท์อยู่กันทั้งหมด 3 คน.. เดือนแรก เพื่อนคนหนึ่งก็มีแฟน กลับมาห้องบ้างไม่กลับบ้าง อีกเดือนถัดมา เพื่อนอีกคนก็มีแฟนเหมือนกัน สรุปเหลือแต่เราที่ไม่มี เครดิตฟรี ช่วงเทศกาลหยุดยาว เพื่อนๆ เราไม่รับทำโอทีเพราะจะนัดแฟนไปเที่ยวกัน ส่วนเราก็ต้องอยู่คนเดียวยาวเป็นอาทิตย์เลยค่ะ เราเลยทำโอทีรับเงิน 3 แรง สบายใจ เข้างาน 6 โมง เลิกบ่าย 2 ถึงห้องบ่าย 3…

เรื่องนี้เกิดขึ้นในสมัยที่เรายังเรียนอยู่มัธยม ที่โรงเรียนชายล้วนแห่งหนึ่งในตัวเมืองกรุงเทพฯ ก่อนอื่นต้องเท้าความก่อนว่า โรงเรียนเราเป็นโรงเรียนเก่าแก่ อายุร่วม 100 กว่าปีได้ มีตึกเก่า มีสิ่งศักดิ์สิทธิ์ประจำโรงเรียนมากมาย เรื่องเล่าหลอนๆ ต่างๆ ก็แน่นอนว่ามีมากมายเช่นกัน ใครเคยเรียนที่นี่ก็น่าจะเคยได้ยินกันมาบ้าง เครดิตฟรี อย่างเรื่องโทรศัพท์ปริศนาในห้องหมวดวิชาภาษาอังกฤษ ที่มักจะโทรเข้ามาทุกวัน ในเวลาเดิม คือช่วงเวลา 6 โมงเย็น แต่ที่แปลกคือเมื่อรับสาย ต้นสายจะไม่มีเสียงตอบรับ อาจารย์เก่าแก่ที่อยู่ที่นี่มานานจะทราบกันดี ท่านเล่าถึงสาเหตุของโทรศัพท์ปริศนานี้ว่า.. เมื่อก่อนมีอาจารย์ท่านหนึ่งที่ต้องอยู่เวร แกก็ขึ้นไปตรวจดูความเรียบร้อยที่ชั้นโรงยิม แต่วันนั้นเกิดมีโจรบุกปล้น อาจารย์ท่านนั้นจึงได้รีบโทรมาแจ้งที่หมวดภาษาอังกฤษ เพื่อขอความช่วยเหลือ แต่ไม่มีใครรับสาย…